Lotnisko polowego w Międzyrzeczu ( Międzyrzecze/Mezerzitz)

I'm writing for help in verifying and expanding my knowledge of the field airport in Międzyrzeczu (Międzyrzecze / Mezerzitz - the area of the former Pszczyna poviat). According to the available information, which airport this year carefully collect him in April 1945 used 1. the czechoslovak division of the joint air. For credibility I will give a few facts on this subject on the basis of the written and oral strands.
"In early April ended the soviet 479. chief of airport battalion major Domiczenka (...)
work on the construction of a replacement airport in Międzyrzecz Pszczyński, where they were trained less qualified combat crew of the aircraft. 12. and 13. April arrived two regiments (hunting and assault) which were at that time prepared to take part in the battle. They had been driven on the airfield Kobielice-Poręba-Brzeźce. The rest (i.e. 2. the regiment, which was trained to fight) was directed to an alternative airport in the Międzyrzeczu. Reserve, i.e. 2. the regiment, which was trained in Międzyrzeczu, remained there until the end of the war.
Some of it probably supplemented the loss of regiments fighting directly on the front side. * The belt was about 1,000 meters long and 100 meters wide, partially hardened debris and stones (fighting airport near Pszczyny was rolled arable field and should have dimensions as shown above). "
Before I could get to this description of the book, I was able to collect direct accounts of eyewitnesses of these events from the end of the war. ** A description of the airport was consistent, in terms of location and size of the warning, everything between the accounts coincided. Two people think exactly the remember that the pilots and the staff spoke mostly English. The memories were vivid and very factual, including the chanting of the songs of the bohemian soldier, which taught the young girl the crew of the reconnaissance aircraft (Po-2).
The machine remembered the inhabitants and other information remaining in the memory of the population:
- Polikarpov Po-2 Kukurownik (description: two parallel wings, slow and easy) almost all of the time at the airport, among others, brought the mail.
- fighter Ła5FN or Ła7FN, there was no witness, which model exactly, but definitely a quick and to use, but definitely a light structure of plywood with a hardening, in the red color.
Il-2 is several times took part in the bombardment position close to Cieszyna. However, this was a sporadic event.
The airport strip was dlážděn debris and destroyed. There were no buildings. Pilots and staff were brought in cars from Pszczyny. At night, in addition to After-2, were not at the airport left no machinery for the exercise or combat tasks coming from other airports. Trucks imported the necessary fuel and ammunition. At one point in close proximity to the end of the airport lane was the place, arranged the barrels for learning how to shoot at pilots.
Zygmunt Orlik Ziemia Pszczyńska 1945 published 1988 p. 25
The stories of the region of Pszczyna str. 285-286
** filled accounts of five people - witnesses, who have not had contact for almost 50 years. translate by google.

wersja oryginalna po Polsku
Pisze z ogromną prośbą o pomoc w zweryfikowaniu i poszerzeniu wiedzy na temat lotniska polowego w Międzyrzeczu ( Międzyrzecze/Mezerzitz dawny powiat pszczyńsk). Lotnisko to według dostępnych informacji oraz relacji świadków, które sam pieczołowicie przez lata zbierałem jest zdecydowanie używane i stworzone w kwietniu 1945 dla 1 czechosłowackiej mieszanej dywizji Lotniczej. Przytoczę parę faktów na ten temat w oparciu o źródła pisane oraz ustne.
Na początku kwietnia radziecki 479 batalion obsługi lotnisk majora Domiczenki. (...) kończono pracę przy budowie lotniska zapasowego w Międzyrzeczu Pszczyńskim, na którym później doszkalano mniej sprawne załogi samolotów bojowych″.(...) „12 i 13 kwietnia przyleciały dwa pułki (myśliwski i szturmowy), które w tym czasie były na tyle przygotowane, że mogły uczestniczyć w boju skierowano je na lotnisko polowe Kobielice-Poręba-Brzeźce. Resztę (tzn 2 pułk który szkolono na myśliwski) skierowano na zapasowe lotnisko w Międzyrzeczu. Rezerwa czyli 2 pułk który szkolił się w Międzyrzeczu pozostał w nim do końca wojny, częściowo z niego zapewne były uzupełnienie straty pułków walczących bezpośrednio na froncie* Pas miał długość około 1000metrow i szerokości 100m utwardzony częściowo gruzem i kamieniami (lotnisko bojowe pod Pszczyną było ornym zwalcowanym polem i takie miało jak przytoczone powyżej)


Jednak zanim jeszcze udało mi się dotrzeć do tego książkowego opisu udało mi się zebrać bezpośrednie relacje naocznych świadków tamtych wydarzeń z końca wojny**
Opis lotniska był zgodny, co do lokalizacji i rozmiarów samego pasa wszystko również pasowało pomiędzy danymi relacjami. Dwie osoby również dokładnie pamiętały że piloci i obsługa mówiła w większości w języku czeskim. Wspomnienia były żywe i bardzo rzeczowe łącznie z zaśpiewaniem czeskiej żołnierskiej przyśpiewki którą nauczyła młodą dziewczynkę załoga kukuruźnika(PO-2).
Samoloty zapamiętane przez mieszkańców oraz inne informacje pozostałe w pamięci mieszkańców
Kukurużnik PO-2 polikarpow,(opis zgodny dwa równoległe skrzydła, powolny i lekki) praktycznie cały czas na lotnisku, przywoził między innymi pocztę.
Samoloty myśliwskie Ła5FN lub Ła7FN, tutaj żaden świadek nie był pewny który dokładnie model,jednak zdecydowanie szybkie i zwrotne jednak na 100% o konstrukcji lekkiej ze sklejki drewnianej z utwardzeniem w kolorze czerwony.
Ił-2 parę razy startowały w celu bombardowań pozycji w okolicach Cieszyna. Jednak były to akcje sporadyczne.
Pas lotniska był utwardzony gruzem i zwalcowany. Nie istniała żadna zabudowa. Pilotów i obsługę przywożono samochodami z Pszczyny. Na noc oprócz Po-2 w obrębie lotniska nie zostawiono maszyn, do ćwiczeń czy też zadań bojowych przylatywały z innych lotnisk. Samochody ciężarowe przywoziły potrzebne zapasy paliwa i amunicji. W jednym miejscu w bliskiej odległości od końca pasa lotniska znajdowało się miejsce, ustawione beczki do nauki strzelania dla pilotów.
*Zygmunt Orlik Ziemia Pszczyńska rok 1945 wyd1988 str 25
Opowieści ziemi Pszczyńskiej str 285-286
**skompletowane relacje 5 osób, naocznych świadków, którzy nie mieli ze sobą kontaktu od blisko 50 lat.